KAT

KAT — polski zespół muzyczny, prekursor rodzimego heavy i thrash metalu. Obok zespołów Turbo i TSA należał do tzw. "Wielkiej Trójcy Polskiego Metalu". Wobec zespołu wysuwano oskarżenia o promowanie satanizmu.
Zespół został założony na przełomie roku 1979 i 1980 przez gitarzystę Piotra Luczyka oraz perkusistę Ireneusza Lotha w Katowicach. Wkrótce dołączył do nich basista Tomasz Jaguś a następnie gitarzysta Ryszard Pisarski. Grali muzykę instrumentalną, utrzymaną w konwencji hard rocka. Dopiero w 1981 roku na pierwszej edycji festiwalu Silesian Rock Kat znalazł wokalistę - został nim Roman Kostrzewski. Ostatecznie w roku 1984 skład uzupełnia gitarzysta Wojciech Mrowiec i nagrany zostaje debiutancki singel Ostatni tabor / Noce szatana, zespół zostaje zauważony na Festiwalu w Jarocinie. W tym czasie z Katem współpracował Robert Lor, autor tekstów obu utworów.

Następnie zespół rusza w trasę z Hanoi Rocks. Pierwszą płytę Kat tworzy jesienią 1984 w teatrze Stu w Krakowie. W marcu 1986 ukazuje się Metal & Hell, wydana na Zachodzie przez Ambush Records. Polską wersję z tytułem 666 wydaje rok później Klub Płytowy "Razem" w ograniczonym nakładzie. Muzyka razi obecnie nieco sztucznym brzmieniem, jednak w tym czasie została bardzo dobrze przyjęta.

W roku 1985 zespół został entuzjastycznie przyjęty na Festiwalu w Jarocinie, ale jednocześnie pojawiły się pierwsze oskarżenia o propagowanie satanizmu - inny zespół (Test Fobii - Kreon) rozbił na scenie krzyż a na cmentarzu doszło do odprawienia czarnej mszy. Zespół zdecydowanie odrzucał oskarżenia o inspirowanie tych czynów, odcinając się od nich i powołując się na prawo do ekspresji artystycznej. Wkrótce z dalszej współpracy zrezygnował gitarzysta Wojciech Mrowiec. W 1987 roku Kat dwukrotnie wystąpił przed Metallicą w katowickim Spodku, co zostało udokumentowane w materiale 38 minutes of life (pierwsze wydanie nosiło tytuł 38 minuts of life). Zespół grał też wtedy ze znanymi grupami: Running Wild, Helloween oraz Overkill.

Po nagraniu w 1987 r. wysoko cenionego albumu Oddech wymarłych światów nastąpił kryzys wewnętrzny i rozpad, zapoczątkowany konfliktem z menedżerem, Tomaszem Dziubińskim. Luczyk wraz z Lothem zaprosili do współpracy Krzysztofa Oseta i Jacka Regulskiego oraz wokalistę Grzegorza Waliczka, nie zdecydowali się jednak na używanie nazwy Kat. W tym czasie Kostrzewski nawiązał kontakt z Józefem Skrzekiem. Ostatecznie Kat reaktywował się w roku 1990 a w 1992 zagrał wraz z TSA i Acid Drinkers na Festiwalu w Jarocinie, co zostało zarejestrowane przez Telewizję Polską i trafiło na wydaną dwa lata później płytę. Pojawiły się tam utwory z nowego materiału - wydanego później jako Bastard.

W studiu w Wiśle powstała następna płyta - Ballady. Muzycy postanowili pokazać swoje łagodniejsze oblicze i umieścili na niej znane już, spokojne numery, dwa nowe utwory oraz stare piosenki, powstałe na samym początku działalności, które nie znalazły się wcześniej na żadnym albumie. Na klawiszach gościnnie zagrał Józef Skrzek.

W roku 1994 roku firma byłego menedżera, Metal Mind, wydaje bez zgody zespołu trzy pierwsze płyty jako CD. Zespół skierował sprawę do sądu, po długoletnim procesie sąd przychylił się w większości do zdania muzyków, jednak niektóre kwestie prawne pozostają nierozwiązane.

Kat, postrzegany jako zespół satanistyczny, był w niewielkim stopniu obecny w mediach, choć pozostawał zespołem rozpoznawanym i cenionym przez fanów gatunku. Niektóre media i partie polityczne atakowały zespół, zarzucając mu promowanie satanizmu i łamania prawa. Gdy w Rudzie Śląskiej w roku 1999 doszło do zabójstwa na tle satanistycznym, zespół wydał specjalne oświadczenie, w którym zdecydowanie odcinał się od inspirowania podobnych czynów[2].

Kolejne tarcia w zespole pojawiły się przy nagrywaniu płyty Szydercze zwierciadło, kiedy to zespół opuścił gitarzysta Piotr Luczyk. Gdy w roku 1999 zginął w wypadku drogowym Jacek Regulski, Kat zawiesił działalność. Muzycy podjęli się rozmaitych projektów pobocznych.

Kat został reaktywowany w roku 2002 i zaprezentował się fanom na trasie On tour again. Rok później Kat zagrał przed Iron Maiden na Mystic Festival w Hali Ludowej we Wrocławiu, co zostało zarejestrowane na płycie
W roku 2004 nastąpiły poważne zmiany w składzie. Najpierw zespół zakończył współpracę z perkusitą Ireneuszem Lothem a następnie rozstał się z Romanem Kostrzewskim, jako powód podając brak porozumienia w sprawie linii wokalnych przygotowanych przez niego na nową płytę. Byli członkowie zespołu zorganizowali wkrótce potem trasę koncertową grając stare utwory, która przy okazji zaowocowała wymianą oświadczeń prawnych przez skłócone strony. Loth i Kostrzewski założyli własny zespół KAT & Roman Kostrzewski, Kostrzewski zapowiedział też wydanie materiału solowego.

Pewien rozdział w historii zespołu zamyka podwójne DVD Somewhere in Poland. Na drugiej płycie znalazły się archiwalne materiały - wideo z koncertów z przełomu lat '80 i '90, teledyski oraz wywiad z zespołem. Wydane są też reedycje niektórych płyt.

W rok 2005 Kat wkroczył w odnowionym składzie. Nowym perkusistą został Mariusz Prętkiewicz, drugim gitarzystą — Jarosław Gronowski, który już wcześniej grał w Kacie na trasie promocyjnej Szyderczego zwierciadła, zastępując wtedy skłóconego z zespołem Piotra Luczyka. Grupa długo czekała z ujawnieniem nazwiska nowego wokalisty, ostatecznie okazało się, że jest nim Henry Beck, współpracujcy wcześniej z Luczykiem w zlocie fanów Metalliki.

W nowym składzie zespół nagrał album Mind Cannibals, który ukazał się w październiku 2005 w Polsce i za granicą. Jest to pierwsza od debiutanckiej płyta nagrana w całości w języku angielskim. Zespół wyruszył następnie w trasę koncertową po Europie, grając m.in. z Six Feet Under. W Polsce miały odbyć się dwa koncerty razem z Helloween, ale KAT odwołał je, podając jako powód wypadek perkusisty podczas powrotu z występu w słowackiej Żylinie.

W muzyce Kata początkowo widoczne były wpływy brytyjskiego heavy metalu, jednak zespół szybko wypracował sobie charakterystyczny styl. Pierwsza płyta to surowa muzyka z tekstami pełnymi buntu i sprzeciwu wobec Boga: Czas zemsty, Noce szatana, Diabelski dom. Dalsze płyty to ewolucja w stronę thrash metalu (Oddech wymarłych światów oraz złożony muzycznie Bastard). Róże miłości... to przejście do nowoczesnego, niższego brzmienia - muzyka stała się bardziej "mroczna". Teksty ewoluowały od zafascynowania magią i okultyzmem (Oddech... a później ponownie na Różach miłości...), przez charakterystyczne dla Romana Kostrzewskiego nawiązania do Micińskiego, elementów filozofii Nietzschego (głównie Bastard) i kpiny z Kościoła katolickiego (Szydercze zwierciadło). Najnowsze Mind Cannibals przynosi utwory w nieco odmiennej konwencji: pojawia się problem współczesnych mediów i manipulacji ludźmi, lecz nadal obecne są też motywy metafizyczne.

Muzyka Kata mocno zmieniała się w czasie i każda płyta wnosi wiele nowego do twórczości zespołu.

Aktualny skład
Jarosław Gronowski (od 2004) - gitara
Piotr Luczyk - gitara
Krzysztof Oset (od 1990) - gitara basowa
Mariusz Prętkiewicz (od 2004) - perkusja
Henry Beck (od 2005) - śpiew

Pierwszy skład
Ireneusz Loth (do 2004 r.) - perkusja
Piotr Luczyk
Tomasz Jaguś (1980 - 1987) - gitara basowa
Ryszard Pisarski (1980 - 1984) - gitara

lol ... i ja ich nie znam ... ;p